‘Cumartesi Anneleri’nin 27 Mayıs 1995 tarihinde “Kayıplarımızı istiyoruz!” diyerek başlattığı eylem 23 yılı geride bıraktı. Arjantin'de cunta döneminde kaybedilen insanlar için Plaza de Mayo'da annelerin başlattığı eylemden ilham alan Cumartesi Anneleri Türkiye'nin en uzun süreli sivil itaatsizlik eylemi olarak tarihe geçti.
Her hafta olduğu gibi bir kez daha Galatasaray Meydanı’ndan biraraya gelen kayıp yakınları yıllardır dile getirilen taleplerini yineledi; cezasızlık politikasına son verilmesini; bu konuda köklü yasal, idari ve adli değişiklikler yapılmasını; kayıpların akıbetinin açılıp faillerinin yargılanmasını, hakikat ve adalet hakkının yasal güvenceye alınmasını, Türkiye'nin Birleşmiş Milletlerin Bütün Kişilerin Zorla Kaybedilmeden Korunmasına Dair Sözleşmesini imzalamasını istediler.
23 yılı geride birakan eylemler, Emine Ocak'ın oğlu Hasan Ocak'ın 21 Mart 1995'te gözaltına alınması ve 55 gün sonra işkenceyle öldürülmüş bedeninin Kimsesizler Mezarlığı'nda bulunmasıyla başladı. 27 Mayıs 1995 Cumartesi günü "Gözaltındaki kayıplar son bulsun, kayıpların akıbeti açıklansın, sorumlular bulunsun ve yargılansın" talebiyle ilk oturma eylemi yapıldı. Eylemlerini 1999 yılına kadar kesintisiz bir şekilde her hafta sürdüren kayıp yakınlarına polis defalarca copla ve biber gazıyla saldırdı, eylemler her seferinde gözaltılarla sonuçlandı. Cumartesi Anneleri, 13 Mart 1999'da eylemlerine, "ara verdiklerini" açıkladılar. 10 yıllık aradan sonra 31 Ocak 2009'da Cumartesi oturmaları yeniden başladı. Ve o tarihten beri kesintisiz bir şekilde sürüyor.
28.05.2018
bianet.org